Asphodelus macrocarpus
Xanthorrhoeaceae Asphodelaceae
Àutri noum : Pourraco, Asfodèlo.
Nom en français : Asphodèle de Villars.
Descripcioun :Sara baiado dins quàuqui tèms.
Asphodelus macrocarpus & Vicia peregrina
Asphodelus macrocarpus
Xanthorrhoeaceae Asphodelaceae
Àutri noum : Pourraco, Asfodèlo.
Nom en français : Asphodèle de Villars.
Descripcioun :Sara baiado dins quàuqui tèms.
Port : Grando erbo Taio : Pancaro entresigna Fueio : costo paralèlo Tipe bioulougico : Pancaro entresigna Cicle bioulougico : Pancaro entresigna
Gènre : Asphodelus Famiho : Xanthorrhoeaceae Famiho classico : Asphodelaceae
Coulour de la flour : Blanco Petalo : 6 Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna Flourido : Printèms
Sòu : Ca Autour basso e auto : Pancaro entresigna Aparado : Noun
Liò : Roucaio - Garrigo - Colo Estànci : Pancaro entresigna Couroulougi : Pancaro entresigna Ref. sc. : Asphodelus macrocarpus Parl., 1857
Vicia peregrina
Fabaceae Leguminosae
Noms en français : Vesce voyageuse, Vesce à gousses larges.
Descripcioun :Vesso que rebalo e pièi que grimpo. Se recounèis à si flour soulitàri e vióuleto pourtado pèr un pichot pecou e peréu à si fueio emé 3 à 7 paréu de fuioun forço prim. Fai de gròssi dóusso de 3 à 4 cm. Ei bessai poussible de s'engana emé Vicia lathyroides, mai aquelo a de fueioun mai larg e ges de pecou que l'estaco à la cambo. Coumpara emé la vesso-fausso-jaisso.
Usanço :Ramenten qu'èi pas counseia de manja de grano de vesso, que soun empouisounanto e dounon uno malautié néuroulougico, lou latirisme (presènci d'ODAP).
Port : Erbo Taio : 20 à 50 (100) cm Fueio : coumpausado Tipe bioulougico : Teroufite Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Vicia Famiho : Fabaceae Famiho classico : Leguminosae Ordre : Fabales
Coulour de la flour : Vióuleto Petalo : irreguliero Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna Flourido : Printèms
Sòu : Ca Autour basso e auto : 0 à 600 m Aparado : Noun
Liò : Tepiero seco - Champ - Colo Estànci : Termoumediterran à Subremediterran Couroulougi : Pancaro entresigna Ref. sc. : Vicia peregrina L., 1753